Większość ludzi w ciągu życia traci część zębów, a niektórzy nawet wszystkie z różnych powodów. Konsekwencje utraty uzębienia są nieprzyjemne i dotyczą nie tylko estetyki, ale także efektywności żucia pokarmów.

Zbliżoną do ideału metodą uzupełniania braków zębowych jest proteza zamocowana w ustach na stałe, na podobieństwo naturalnych zębów, nie odbiegająca od nich wyglądem. Aby takie uzupełnienie można było wykonać musi być obecna odpowiednia ilość tzw. zębów filarowych. Często jednak takich zębów jest za mało lub braki ich w ogóle. Problem ten rozwiązuje się za pomocą wszczepów (implantów) stomatologicznych.

Implant jest substytutem korzenia brakującego zęba. Jest to tytanowa śruba, która imituje korzeń zęba. Następnie na implancie mocowana jest korona, która stanowi właściwe uzupełnienie ubytku. Oznacza to, że za jego pomocą można stworzyć nowy ząb w miejscu, gdzie go brakuje.

Implant wykonany jest z tytanu. Ma kształt walcowatej lub stożkowatej śruby, posiadającej odpowiednio ukształtowany gwint. Tytan jest jedynym materiałem posiadającym zdolność osteointegracji, czyli trwałego zrostu z tkanką kostną pod obciążeniem, jakim jest uzupełnienie protetyczne. Zrost tytanu z kością możliwy jest dzięki tworzeniu się na tlenkowej powierzchni tytanu normalnych reakcji gojenia tkanki kostnej. Na tym polega tzw.biokompatybilność implantu.

Poza odbudową jednego zęba, czyli założenia jednej korony można odbudować także całe grupy zębów i wykonywać mosty, uzupełniając w ten sposób brak nawet wszystkich zębów. Nie zawsze jest to koniecznie. W przypadku kiedy nie ma zębów w żuchwie - wystarczy założyć już dwa implanty, żeby uzyskać dobrą stabilność protezy.

Należy udać się do lekarza dentysty zajmującego się implantologią. Lekarz taki powinien mieć certyfikat świadczący o przeszkoleniu i nabyciu umiejętności w danym systemie implantologicznym. Należy też upewnić się, czy oferowany system implantologiczny posiada polski i międzynarodowy certyfikat. Jest to ważne, bowiem zgodnie z prawem tylko takie systemy mogą być oficjalnie używane (podobnie jak inne materiały medyczne posiadające bezpośredni kontakt z organizmem ludzkim).

Lekarz powinien przedstawić wszystkie możliwości uzupełnienia brakującego zęba, bądź zębów praz omówić plusy i minusy zastosowania przedstawionych metod. Następnie lekarz przedstawi Państwu koszty leczenia. W przypadkach postępowania 2-etapowego (około 90% obecnie zakładanych implantów), koszt całkowity jest rozłożony, zgodnie z przeprowadzanymi etapami leczenia. Oddzielnie za część chirurgiczną (założenie implantu) i oddzielnie za protetyczną (wykonanie korony, mostu bądź protezy).

Plan leczenia oraz koszty są dokładnie ustalane, a obie strony zawierają pisemne porozumienie, czy to w formie umowy na wykonanie usługi, czy też przedstawienia całego planu leczenia i kosztów w karcie implantologicznej.

Niestety nie istnieje jeszcze metoda diagnostyczna umożliwiająca dokładne przewidzenie zdolności reparacyjnych tkanki kostnej. Podczas wnikliwej analizy na podstawie szeregu badań diagnostycznych lekarz implantolog decyduje o kwalifikacji pacjenta do zabiegu wszczepienia implantu. Przed wszczepieniem implantu możliwe jest jedynie ogólne prognozowanie przebiegu gojenia. Tak jak w każdej procedurze medycznej istnieje ryzyko powikłań i niepowodzeń. Leczenie implantologiczne natomiast jest procedurą o wyjątkowo wysokim odsetku powodzenia, sięgającym 95 – 98%.

Jeżeli Pacjent decyduje się na zabieg implantacji z dodatkową augmentacją (regeneracją) kości, informujemy, że zabieg taki wiąże się z większym ryzykiem odrzucenia implantu.

W dotychczas prowadzonym postępowaniu implantologicznym w szczęce górnej, po założeniu implantu, należy odczekać około 4-6 miesięcy, a dopiero po tym czasie wykonać uzupełnienie protetyczne. W szczęce dolnej, czyli żuchwie, charakteryzującej się znacznie większą gęstością proces ten skrócony jest do 1-3 miesięcy. W obecnej dobie szybkiego rozwoju implantologii, parametry te stale ulegają zmianom.

W procesie leczenia dążymy do zminimalizowania czasu, gdy Pacjent „chodzi bez zębów”. Przy zaistnieniu odpowiednich warunków, stosując implanty o sprzyjającej budowie i powierzchni, można czas oczekiwania skrócić nawet do zera, czyli tego samego dnia założyć implanty i na nich wykonać uzupełnienie protetyczne. Jest to tak zwana odbudowa natychmiastowa. Czasami jednak proces rekonstrukcji uzębienia na wszczepach trwa nawet do dziewięciu miesięcy.

Ze względu na wysoki odsetek powodzeń w przyjęciu się implantu - sięgający 95% oraz znakomity wzrost komfortu po jego wszczepieniu, warto uzbroić się w cierpliwość i zdecydować się na tego typu odbudowę braków zębowych.

Implanty znacznie gorzej goją się u osób palących nałogowo papierosy. Palacz, myśląc o implantach powinien zerwać z nałogiem i po około 6 miesiącach zgłosić się do lekarza na konsultację i podjęcie decyzji o zabiegu.
Poza tym istnieją stany chorobowe, w których postępowanie implantologiczne musi być odpowiednio prowadzone. Należą do nich między innymi:

• cukrzyca,
• choroby układu krążenia,
• osteoporoza,
• choroby stawów.

O tym jednak, czy w tych przypadkach można założyć implant, decyduje lekarz na podstawie odpowiednich badań, a także przygotowania pacjenta i właściwej opieki przed i po zabiegu.

W takim przypadku po wykonaniu badania tomografii szczęk określamy wysokość i szerokość tkanki kostnej w miejscach przewidzianych do implantacji. Badanie takie wykonujemy na miejscu w naszej placówce.

W przypadku braku kości można wykonać zabieg Sterowanej Regeneracji Kości. Polega on na uzupełnieniu brakującej tkanki kostnej za pomocą specjalnego materiału kościotwórczego, który często miesza się z przeszczepem kości własnej pacjenta. Najnowsza metoda regeneracji kości polega na dodaniu do tych materiałów preparatu masy płytkowej z krwi pobranej od pacjenta i specjalnie spreparowanej. Dzięki temu proces regeneracji kości przebiega znacznie szybciej i z o wiele lepszym rezultatem. Po powiększeniu tkanki kostnej (trwa to około 4-6 miesięcy) następuje zabieg implantacji. Najczęściej jednak powiększenie kości odbywa się jednocześnie z założeniem implantu. O tym jednak, czy taki zabieg można wykonać, decyduje lekarz po wnikliwej analizie danego przypadku.

Tak, gdy mają miejsce odpowiednie warunki anatomiczne i tkankowe (jakość kości), wówczas można od razu po usunięciu zęba założyć implant i na nim tego samego dnia odbudować koronę. Decyzję co do takiego leczenia może podjąć tylko doświadczony lekarz, zajmujący się na codzień implantologią, który w fachowy sposób oceni warunki do tego typu zabiegu.
Również pacjent musi być odpowiednio poinstruowany, jak zachować się w tym przypadku. Dotychczasowe doświadczenia wiodących światowych ośrodków implantologiczych, a także nasze obserwacje pozwalają na polecanie tego typu rozwiązań, gdy spełnione zostają wymienione wcześniej warunki.

Pierwsze 4 implanty tytanowe założył w 1965 roku twórca współczesnej implantologii - szwedzki uczony prof. Per-Ingvar Branemark. Implanty te trzymają się do dzisiaj, spełniając znakomicie swoją funkcję. Tak więc w przypadku prawidłowego wykonania wszystkich etapów pracy można powiedzieć, że są one dożywotnie. Oczywiście wymaga to od pacjenta starannej higieny jamy ustnej i okresowych kontroli, nie rzadziej niż raz w roku, a od lekarza starannego zaplanowania przeprowadzenia całego postępowania leczniczego.

Każdy implant może się nie przyjąć (nie ulec integracji). Proces ten przebiega zwykle bezobjawowo i nie grozi poważnymi powikłaniami.

Gdy w czasie odsłonięcia implantów stwierdza się, że implant umieszczony jest w tkance łącznej i nie kwalifikuje się do obciążenia protetycznego. Postępowanie polega na wszczepieniu następnego implantu bez żadnych dodatkowych kosztów.

W przypadku, gdy implant się nie przyjmie - po odpowiednim czasie wygojenia tkanek zostaje założony nowy implant i wykonane na nim uzupełnienie protetyczne. Na szczęście odsetek takich sytuacji jest niewielki i według badań  wynosi on około 95 -98%.

Po wykonaniu uzupełnienia protetycznego pacjent przychodzi na wizyty kontrolne co około pół roku. Zachowaniu dokładnego terminarza wizyt kontrolnych zapewnia długoczasowe przeżycie implantów.

Koniecznie jest profesjonalne oczyszczanie uzupełnienia protetycznego. Codzienna higiena, ale również regularne specjalne oczyszczanie jest w gabinecie wykonywane przez higienistki stomatologiczne. Zabiegi te zwykle łączymy z rutynową wizytą kontrolną, ale niektórzy pacjenci wymagają dodatkowego czyszczenia łączników tytanowych (co 3 miesiące).