• zęby przebarwione, martwe, obrócone,
• nietypowy kształt zębów,
• by poprawić nieestetyczne wypełnienia,
• by poprawić estetykę uśmiechu.

• cienkie warstwy porcelany,
• indywidualnie zaprojektowane i wykonane w laboratorium,
• osadza się je na wcześniej przygotowane zęby.

Zastosowanie porcelany daje dużą możliwość uzyskania koloru, przezierności i załamania światła jak w naturalnym szkliwie zębów. Doskonale można skorygować kształt zębów, zamknąć diastemę, wydłużyć starte zęby, itp., nadając im jednocześnie naturalną fakturę powierzchni.

Główną różnicą między licówką a koroną jest wielkość. Licówka to cienka nakładka, którą umieszcza się na przedniej powierzchni zęba. Korona jest grubsza, wymaga preparacji większej ilości zęba, na całej jego powierzchni w celu jej nałożenia. Warto również zaznaczyć, że licówki stosuje się zwykle w przypadku zdrowych zębów, po to by poprawić ich walory estetyczne.
Korona często uzupełnia duże braki tkanki własnej zęba. Najczęściej to lekarz decyduje, które rozwiązanie jest korzystniejsze dla pacjenta.

Korona jest stałym uzupełnieniem protetycznym obejmującym całą powierzchnię zęba. Dzięki koronom możliwe staje się odtworzenie prawidłowego kształtu i koloru zęba oraz wykonanie niewielkiej korekty jego ustawienia w łuku przywracając mu piękny wygląd.

Korony stosuje się gdy ząb:

• jest znacznie zniszczony przez próchnicę;
• jest pokryty licznymi wypełnieniami;
• jest złamany;
• jest zniszczony przez postępujące z wiekiem ścieranie się zębów;
• jest odbarwiony po leczeniu kanałowym.

Stanowi rozwiązanie w sytuacji, kiedy naturalnej korony zęba nie da się już prawidłowo odbudować przy pomocy materiału kompozytowego.

W celu zastosowania korony protetycznej konieczne jest przygotowanie uszkodzonego zęba poprzez zmniejszenie jego rozmiaru (tzw. zeszlifowanie zęba). Powstały w ten sposób filar jest podstawą do przymocowania korony. W przypadku gdy filar taki jest słaby, bo ząb był znacznie uszkodzony, stosuje się wzmacniający wkład koronowo – korzeniowy np. z włókna szklanego.

Most to stałe uzupełnienie protetyczne, które pozwala na odbudowę nawet 3 sąsiadujących ze sobą ubytków. Jest połączeniem zablokowanych koron wypełniających braki z koronami na zębach znajdujących się w sąsiedztwie luki zębowej (filarów mostu). Zakres przygotowania przed zastosowaniem mostu jest podobny jak w przypadku koron czyli wymaga opracowania filarów pod mosty.